.: Köşe Yazıları :.

HİPERAKTİF ÇOCUĞUN EVİNE MİSAFİR GELİYOR

Hiperaktif çocuklar özellikle küçük yaşlarda eve gelen misafirlerden çok hoşlanırlar. Eve hep birileri gelsin isterler. Gelen kişilerde hep onunla ilgilensin isterler. Eve gelen kişi anne ile ilgileniyorsa veya anneye bir şeyler sormaya gelmişse bu defa onlar hep kendilerini göstermeye çalışırlar. Annenin konuşmalarını kesebilirler. Anne ile konuşan kişinin arsında dururlar. Buda engelleyici olmazsa ağlama biçiminde tepki verirler. Bazen de anneden o an için gerekli olmayan bir takım işler isterler. Örneğin hiç kullanmadığı annesinin kaldırdığı bir oyuncağını çıkartmasını isterler. Bu defa yeterli olmazsa bu defa annenin uygun görmediği bir şeyi isterler. Anne birlikte oynanılan, çok pahalı yeni bir oyuncağı kaldırmış ve özel durumların dışında vermiyorsa bu defa anneyi o oyuncağı vermesi için zorlarlar. Anne gelen misafire ayıp olmasın diye bir süre oyuncağı getirir verir. Burada çocuk bir şeyi fark eder. Misafir gelince anne normalde yapmadığı bazı şeyleri yapabiliyor veya normalde izin vermeyeceği işlere ve durumlara izin verebiliyor. Çocuk bu bilgiyi bundan sonraki misafirlere de uygulayacaktır. Çocuğun istediği ise şudur. Anne ve misafir kısa sürelerde kendisiyle ilgilensinler, daha sonra kendi aralarında konuşunlar. Ama bir süre sonra yeniden çocukla ilgilensinler. Buda ne çocuğa nede misafire hak geçmesin gibi bir durum.
Böyle anlarda anne bazen paniklenebilir. Misafire ayıp olabileceğini düşünür ve çocuğu geri plana kaldırır. Bu defa çocuk devreye girip kendi varlığını hatırlatır. Bazen bu hatırlatma inatlaşma veya daha da ileri gidip hesaplaşma haline gelir. Eğer annenin misafirlere öncelik vermesi diğer misafirlerde de gözlenirse, artık çocuk hiçbir misafiri istemeyecektir. Hatta çocuk misafiri kapıda gördüğünde bile tepki gösterebilecektir. Çocuğun misafirlere gösterdiği tepki kızgınlık, ağlama gibi olabilecektir. Çocuk, misafir benim annemle konuşmamı, ilişkimi engelliyor diye düşünecektir. Bazen de misafirin yanında normalde annesinin yapmayacağı şeyleri annesine yaptırabildiği için, misafiri bu şekilde olmadık şeyleri yapmak ve istemek konusunda kullanabilecektir. Böyle durumlarda yapılması gereken tutum, bir süre misafirle ilgilenmek bir sürede çocukla ilgilenmeyi bir denge içinde tutabilmek ve bu dengeyi ne çocuğun ne de misafirin yönünde bozmamaktır. Hatta bazı durumlarda çok ufak çocukların bile misafire yardımcı olması ona hizmet etmesi sağlanabilirse, çocuk misafiri sahiplenecek ve annesinin ona değer verdiğini, o olmazsa misafirini ağırlayamayacağını düşünebilmelidir. Örneğin; misafire çay verirken, çocuğun çayın şekerlerini ikram etmesi veya peçeteleri vermesi yada çay hazırlanırken çocuğa çayın nasıl hazırlandığının tarif edilmesi ve ona sende büyüdüğün zaman sana da misafirler gelecek sende kendi misafirlerine aynı benim hazırladığım gibi çay hazırlayacaksın. Şimdi benim yaptıklarıma bak dikkat et. Sende ayı bu şekilde ve bu sıraya göre hazırlayacaksın denebilirse, çocuk ben çok önemliyim çok değerliyim, seviliyorum, ait olduğum kişiler var, onlar bana hayatta başarılı olmak için pek çok şeyi öğretiyorlar diye düşünecek, mutlu olacak ve misafirler hep iyi davranacaktır. Hatta yine misafirler gelsin de bende yeni yeni şeyle öğreneyim diyecektir. Misafirleri onu kızdıran değil mutlu olmasını sağlayan kişiler olarak görebilecektir.
Misafirlerle anne konuşurken, anne zaman zaman çocuğu kucağına oturtarak saçını sevebilir ya da sırtını kaşıyabilir. Bu işlem devam ederken aynı zamanda da misafirleriyle konuşmasına devam edebilir.
Özellikle anne çocuğun yanında misafirlerle ilgili olumsuz konuşmalar yapmamalıdır. Özellikle o misafiri için çocuğunun yanında sarf ettiği pek çok şeyi çocuk bilemeden misafire söyleyebilmektedir. Bazen iyi bir şey yaptığını sanarak bunları yapabilir. Bazen de anne onu bırakıp misafirle fazla ilgilendi diye anneye kızıp onu zor durumda bırakmak için annenin misafir hakkında söylediklerini söyleyebilir. Bu durum anneyi zor durumda bırakabilir. Bu durum akrabalar için de geçerlidir. Annenin kayınvalidesi için kızgınlıkla söylediği bir olumsuz ifadeyi, çocuk kayınvalideye ya bilinçsizce bilgi vermek için söyler yada anneye kızmıştır. Onun ayıbını çıkarmak ve zor durumda bırakmak için söyleyebilir.
Ayrıca çocuk anlamaz, bilemez, aklı ermez diye onun yanında pek çok konuşulmayacak şeyleri konuşmamak gerekir. Çocuklar o an dinlemiyormuş gibi görünebilirler. Ama pek çok şeyi anlarlar. Bazen de bu durumdan dolayı istemeyerek anne ve babanın bile arasını açabilirler.
Böyle durumlarda çocuğa kızmak, ceza vermek uygun değildir. Çocuk yetişkinlerin mantıklarını kullanamayabilirler. Bazen bir kişiye sen yemek yerken ağzını şapırdatıyormuşsun veya sen dedikodu yapıyormuşsun, dedikodu ne demek, diye sorabilmektedir. Senin evin kirliymiş annem böyle söylüyor niye evini temizlemiyorsun diye sorabilmektedirler.
Böyle üzücü durumlarla karşılaşmamak için çocuğun yanında konuşulan sözlere dikkat etmek gerekmektedir.

Köşe yazıları