2
1

2
1


2
ÇOCUK PSİKOLOJİSİ SORUNLARI
1

2
1

2
1

2
1

2
1

2
1

2
1

2
1

2
1

2
1

2
1

2
1

2
1

2
1

2
1

2
1

2
1

2
1

2
1

2
1


2
1

2
GENÇLİK PSİKOLOJİSİ SORUNLARI
1

2
1

2
1

2
1

2
1

2
1

2
1

2
1

2
1


2
1

2

BEYOĞLU BELEDİYESİ İLE BİRLİKTE GERÇEKLEŞTİRDİĞİMİZ MUTLU AİLELER MUTLU ÇOCUKLAR SEMİNERLERİMİZİ TAMAMLADIK.
1

2
1

 

.: Köşe Yazıları :.

TEK ÇOCUĞUN SORUNLARI

Tek çocuğu olmak demek sorunlu bir çocuğa sahip olunabilir anlayışı ve veklentisi yanlış bir düşüncedir. Tek çocuğu olan anne babalar çocuklarında hep bir sorun ararlar. Ve yanlış bir yargı sonucu çocuğun problemli olacağı beklentisini sürdürürler. Pek çok araştırma tek çocukların sorunlu olmadıklarını açıkça göstermiştir. Yine yapılan pek çok araştırma tek çocuklarda bir problem olmadığını ama anne babalarda bir kaygı, suçluluk ve endişenin olduğunu göstermiştir. Zaman zaman artan bu olumsuz beklenti çocuğun bir psikolojik bunalıma girmesini sağlayabilir. Bir başka önemli olguda ailede her şey çok düzgün gitse de çevreden aileye karşı bir beklenti vardır. Hep "niye bir çocuk daha yapmıyorsunuz" veya "tek çocuk sorunlu olur" biçiminde olumsuz eleştiriler ve olumsuz fikirler ailenin kafasını karıştırmaktadır. Ayrıca tek çocuğa ait pek çok yanlış beklenti de toplumda mevcuttur. Çocuğunuz en ufak bir yaramazlığında hemen tek çocuk da ondan biçiminde damgalanır. Bu durum karşısında anne hemen alttan alır. Ardından da suçluluk duygusu işin içine girer. Hatta tek çocuklu pek çok aile çocuklarında bir belirti gözler dururlar. Karakter yapısı olarak sakin bir çocuk da tek çocuk da ondan şeklinde yorumlanır. Veya hareketli bir çocuksa bu defa tek çocuk da ondan diye eleştirilir. Bu toplumun genel beklentisi içinde olan bir yanılgıdır. Bu yanlış kanı çocuk yuvaya gittiğinde de devam edebilir. Yuvada da tek çocuk olmasıyla her davranışı yorumlanabilir. Bu biraz kolaya kaçma biçiminde bir davranıştır. Bir diğer yanılgı da tek çocuk olduğunda anne onunla mutlaka ilkokula kadar ilgilenmelidir. "Bu çocuğun yuvaya verilmemesi gerekir" biçiminde bir yargı oluşur. Bu yargı doğru bir yargı değildir. Tek çocuklar da iki buçuk veya üç yaşlarında yuvaya gitmelidirler.
Bir değişik yargıda tek çocukların adapte olmaları daha zor ve daha uzun zaman alır fikridir ki bu da yanıltıcıdır. Çocuk tek de olsa, olmasa da yuvaya gitmesi ona pek çok şey kazandıracaktır. Tek çocuklar yuvaya zor alışmazlar. Yuvaya çocuğun zor alışması annenin kararsız tavrıyla ilgilidir. Çocuk annesinin sözel ifadesinden çok onun sessiz ifadesinden etkilenir. Çocuğu yuvaya göndermemek değil, iyi yuvaya göndermek önemlidir. Yine de bu konuda bir psikologa danışmakta yarar vardır.

Köşe yazıları












 
Mart 2024
  Pzt     Sal     Çrş     Prş     Cum     Cts     Pzr  
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31


YETİŞKİN PSİKOLOJİSİ SORUNLARI





































İŞ YAŞAMI PSİKOLOJİSİ SORUNLARI








CİNSELLİK




















 
 

Sitedeki tüm yazılar Uzman Psikolog Alanur Özalp'e aittir. Tüm hakları saklıdır. İzin almadan kullanılamaz.